banner



Marianne Vos pakt haar 2e ritzege: \Door mijn ploeg zat ik in de finale goed geplaatst\""

Marianne Vos

Vos in 2018.

Persoonlijke informatie
Bijnaam De Kannibaal
Geboortedatum 13 mei 1987
Geboorteplaats 's-Hertogenbosch, Nederland
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlandse
Lengte 168 cm
Gewicht 58 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg Vlag van Nederland Colossal-Visma
Discipline(s) ▪ baanwielrennen
▪ veldrijden
▪ wegwielrennen
Specialisatie(s) allrounder
Ploegen
2006–2009
2010–2011
2012–2016
2017
2018
2019–2020
2021–
Vlag van Nederland DSB Bank Ladies
Vlag van Nederland Nederland Bloeit
Vlag van Nederland Rabobank-Liv Woman
Vlag van Nederland WM3 Pro Cycling
Vlag van Nederland Waowdeals Pro Cycling
Vlag van Nederland CCC-Liv
Vlag van Nederland Jumbo-Visma
Beste prestaties
Gent-Wevelgem 1e (2021)
Ronde van Vlaanderen 1e (2013)
Parijs-Roubaix 2e (2021)
Amstel Gilded Race 1e (2021)
Luik-Bastenaken-Luik 4e (2020)
Ronde van Italië 1e (2011, 2012, 2014)
32 etappezeges
Ronde van Frankrijk 2 etappezeges
WK op de weg 1e (2006, 2012, 2013)
Overige
Zeges:
Ronde van Drenthe
Trofeo Alfredo Binda
Waalse Pijl
The Women'due south Tour
Emakumeen Bira
BeNe Ladies Tour
La Course
Crescent Vårgårda
Ronde van Noorwegen
Bretagne Classic
Holland Ladies Bout
2011–2013
2009, 2010, 2012, 2019
2007–2009, 2012, 2013
2014
2008, 2011
2017, 2018
2014, 2019
2009, 2013, 2018
2017–2019
2012, 2013
2009–2012
Medailleoverzicht
Baanwielrennen
Evenement 1 Goud 2 Zilver 3 Brons
Olympische Zomerspelen 1 0 0
Wereldkampioenschappen ii 0 0
Totaal (3 medailles) 3 0 0
Veldrijden
Evenement one Goud 2 Zilver 3 Brons
Wereldkampioenschappen 8 two 2
Europese kampioenschappen 2 2 1
Totaal (17 medailles) 10 4 three
Wegwielrennen
Evenement 1 Goud 2 Zilver three Brons
Olympische Zomerspelen 1 0 0
Europese Spelen 0 1 0
Wereldkampioenschappen 3 7 0
Europese kampioenschappen 1 1 0
Totaal (14 medailles) five 9 0
Medailles
Baanwielrennen
Olympische Zomerspelen
one Goud Peking 2008 Puntenkoers
Wereldkampioenschappen
1 Goud Manchester 2008 Puntenkoers
one Goud Apeldoorn 2011 Scratch
Veldrijden
Wereldkampioenschappen
one Goud Zeddam 2006 Cyclocross
1 Goud Hoogerheide 2009 Cyclocross
1 Goud Tábor 2010 Cyclocross
1 Goud Sankt Wendel 2011 Cyclocross
ane Goud Koksijde 2012 Cyclocross
1 Goud Louisville 2013 Cyclocross
one Goud Hoogerheide 2014 Cyclocross
i Goud Fayetteville 2022 Cyclocross
2 Zilver Treviso 2008 Cyclocross
2 Zilver Belvaux 2017 Cyclocross
3 Brons Tábor 2015 Cyclocross
3 Brons Bogense 2019 Cyclocross
Europese kampioenschappen
1 Goud Pontchâteau 2005 Cyclocross
1 Goud Hoogstraten 2009 Cyclocross
ii Zilver Tábor 2003 Cyclocross
two Zilver Rosmalen 2018 Cyclocross
3 Brons Huijbergen 2006 Cyclocross
Wegwielrennen
Olympische Zomerspelen
1 Goud Londen 2012 Wegwedstrijd
Europese Spelen
two Zilver Minsk 2019 Wegwedstrijd
Wereldkampioenschappen
1 Goud Salzburg 2006 Wegwedstrijd
1 Goud Valkenburg 2012 Wegwedstrijd
1 Goud Florence 2013 Wegwedstrijd
ii Zilver Stuttgart 2007 Wegwedstrijd
2 Zilver Varese 2008 Wegwedstrijd
2 Zilver Mendrisio 2009 Wegwedstrijd
two Zilver Geelong 2010 Wegwedstrijd
2 Zilver Kopenhagen 2011 Wegwedstrijd
2 Zilver Florence 2013 Ploegentijdrit
2 Zilver Leuven 2021 Wegwedstrijd
Europese kampioenschappen
1 Goud Herning 2017 Wegwedstrijd
2 Zilver Glasgow 2018 Wegwedstrijd
Portaal Portaalicoon Wielersport

Marianne Vos ('southward-Hertogenbosch, 13 mei 1987) is een Nederlands baanwielrenster, veldrijdster en wegwielrenster. Ze werd in deze disciplines onder meer twee keer olympisch kampioene, dertien keer wereldkampioene, drie keer Europees kampioene en zestien keer Nederlands kampioene.

Afkomst en opleiding [bewerken | brontekst bewerken]

Vos groeide op in het dorp Babyloniënbroek en woonde een tijdlang in Meeuwen, beide gelegen in de Noord-Brabantse gemeente Altena.[1] Al heel jong openbaarde zich bij haar het talent voor wielrennen, met talrijke successen bij de jeugdcategorieën.

Carrière [bewerken | brontekst bewerken]

In 2006 werd Marianne Vos in het Achterhoekse Zeddam wereldkampioene veldrijden. Ze was de Duitse titelverdedigster Hanka Kupfernagel in de sprint te snel af. Eerder dat seizoen werd ze ook al Europees kampioene veldrijden. Later dat jaar werd ze in Salzburg ook wereldkampioene op de weg.

Tijdens haar eerste Nederlands kampioenschap op de weg werd ze in Maastricht eerste, door 1,5 kilometer voor de streep Chantal Beltman in te halen. Uiteindelijk bleef ze op de streep Sharon van Essen en Suzanne de Goede net voor.

Eind juni 2006 werd Marianne Vos uitgeroepen tot Talent van het Jaar 2006. Uit handen van Erica Terpstra, voorzitster van het NOC*NSF, ontving ze de bijbehorende trofee De Junior. De andere genomineerden waren zevenkampster Laurien Hoos en turner Epke Zonderland.

In 2011 werd Vos voor de vierde keer wereldkampioene in het veldrijden.[ii] Ze won voor de vijfde keer op rij de Keetie van Oosten-Hage Trofee voor beste wielrenster van het jaar.[3] In juni 2011 werd ze voor de vierde keer Nederlands kampioene wielrennen op de weg.

In december 2013 werd ze uitgeroepen tot Nederlands mountainbikester van het jaar in de categorie Dames Aristocracy. Ze won dat jaar onder andere de Sea Otter Classic en de Afxentia Stage Race. Ook behaalde ze een elfde plek tijdens de World Cup in Albstadt. Daarnaast behaalde ze in diezelfde maand de titel Sportvrouw van het jaar.

Op ane februari 2014 werd ze in Hoogerheide voor de zevende keer (waarvan zes keer op rij) wereldkampioene veldrijden met een voorsprong van ruim een minuut op de nummer twee, de Italiaanse Eva Lechner. Op 27 juli 2014 werd op de Avenue des Champs-Élysées in Parijs de eerste editie van La Course by Le Tour de France verreden. Deze wedstrijd voor vrouwen vond plaats op de laatste dag van de Ronde van Frankrijk voor mannen. De wedstrijd kwam er na een petitie van Emma Pooley, Kathryn Bertine, Chrissie Wellington en Marianne Vos voor een Tour voor vrouwen,[4] na het wegvallen van La Grande Boucle Féminine in 2009. De eerste editie van La Course werd gewonnen door Vos zelf: in de sprint versloeg ze Kirsten Wild.[five]

In de winter van 2014-2015 kreeg Vos last van een hamstringblessure.[vi] Na haar bronzen medaille op het WK veldrijden op 31 januari in Tabor stelde ze haar rentree op de weg various keren uit. In maart had ze nog ambities om op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro ook deel te nemen op de mountainbike.[7] Op 6 april won ze verrassend haar eerste mountainbikewedstrijd Paasbike in Nieuwkuijk. Op 26 april brak ze een rib tijdens een mountainbikewedstrijd in Oostenrijk.[8] Nadat ze tweede werd in haar eigen Marianne Vos Classic, maar vervolgens de Europese Spelen, het NK op de weg en de Giro Rosa moest laten schieten, liet Vos op 21 juli weten de residue van het seizoen 2015 niet meer in actie te komen, omdat ze overtraind was.[9] Ook maakte ze bekend in het veldritseizoen 2015-2016 niet in actie te komen. Zelf noemde ze het verplicht rust nemen "mijn moeilijkste wedstrijd ooit".[10]

In de loop van de winter mocht ze haar trainingen langzaam opvoeren en in 2016 werd ze 10e in haar eerste wedstrijd, de Drentse 8 van Westerveld.[eleven] Hierna won ze de Pajot Hills Classic, haar tweede wedstrijd na haar comeback. In de sprint op kasseien in Dwars door de Westhoek kwam Vos difficult ten val, zonder ernstige verwondingen.[12] Nadat ze voor de 7e keer de seven-Dorpenomloop Aalburg op haar naam schreef, won ze op 21 mei haar eerste World Tour-wedstrijd: de 3e etappe in de Ronde van Californië. In die maand werd ze officieel geselecteerd door bondscoach Johan Lammerts voor de Olympische wegrit op 7 augustus.

In 2022 werd ze voor de achtste keer wereldkampioene veldrijden in Fayetteville (Verenigde Staten), acht jaar na haar laatste keer.

Wereldkampioenschap op de weg [bewerken | brontekst bewerken]

Op zaterdag 23 september 2006 werd Vos in het Oostenrijkse Salzburg wereldkampioene op de weg. In de sprint was ze de sterkste van een omvangrijke kopgroep. Trixi Worrack uit Duitsland werd tweede. Van 2007 tot en met 2011 volgden vijf zilveren medailles op rij, een record.

Tijdens het wereldkampioenschap wielrennen in Valkenburg op 22 september 2012 veroverde zij wederom de regenboogtrui. Ze maakte deel uit van een kopgroep die in de slotfase van de wedstrijd nog uit vijf rensters bestond. Op de Cauberg liet ze haar tegenstanders achter, waarna ze met een door een toeschouwer aangereikte vlag in haar handen de finish passeerde.

Op 28 september 2013 behaalde zij in het Italiaanse Florence voor de derde maal en voor de tweede keer op rij het wereldkampioenschap op de weg. Op de korte, maar venijnige Via Salviati nam zij op imposante wijze de benen. Het gaatje dat ze sloeg was niet groot, maar groot genoeg voor de wereldtitel. Ze kwam na 140 kilometer alleen aan. Achter de winnares pakte Emma Johansson zilver en Rossella Ratto brons. Anna van der Breggen eindigde als vierde. In 2015 ging Vos vanwege haar blessures niet naar het WK en in 2016 was ze meesterknecht voor topfavoriete Kirsten Wild. Vos ging meerdere keren in de aanval en aan de cease was ze de laatste lead-out voor Wild, die tweede werd achter Amalie Dideriksen.

Olympische Spelen [bewerken | brontekst bewerken]

In 2008 won Vos tijdens de Olympische Spelen in Peking goud in de puntenkoers bij het baanwielrennen. Ze finishte met een ronde voorsprong. Daarnaast reed zij de wegwedstrijd en tijdrit.

In 2012 won ze tijdens de Olympische Spelen in Londen goud in de wegwedstrijd. Ze zat in een kopgroep met Elizabeth Armitstead, Olga Zabelinskaja en Shelley Olds. Olds was haar grootste concurrent, maar zij reed lek. Vos wist de sprint te winnen voor Armitstead en Zabelinskaya.[thirteen] Omdat Vos deze prestatie zag als een teamprestatie werd ook de rest van het Nederlandse team (Ellen van Dijk, Kirsten Wild en Annemiek van Vleuten) hiervoor gehuldigd in onder andere het Holland Heineken Firm en de Ridderzaal.[14] [xv] Daarnaast reed Vos ook de tijdrit, waar ze zestiende werd.[16]

Na haar blessures in 2015, was het nog onzeker of Vos in 2016 haar titel kon verdedigen tijdens de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Drie maanden voor de Spelen werd ze toch geselecteerd voor de wegwedstrijd, waarin ze haar rol als meesterknecht en waterdrager vervulde. Annemiek van Vleuten was de sterkste op de slotklim, maar kwam in de daaropvolgende afdaling zwaar ten val. Haar landgenote Anna van der Breggen won uiteindelijk goud, Vos werd negende op ruim een minuut.

Prestaties [bewerken | brontekst bewerken]

Medaillespiegel [bewerken | brontekst bewerken]

Jaar NK EK WK OS ES
Weg Veld Baan MTB Weg Veld MTB Weg Veld Baan Weg Baan Weg
2002 i Goud Weg (U17)
2 Zilver Tijd (U17)
1 Goud (U19)
2003 2 Zilver Tijd (U17) 3 Brons one Goud (U19) 2 Zilver iii Brons (U19)
2004 3 Brons Weg (U19)
3 Brons Tijd (U19)
1 Goud (U19) 1 Goud Weg (U19)
2005 1 Goud Weg (U19)
3 Brons Tijd (U19)
2 Zilver 1 Goud (U19) i Goud 2 Zilver Weg (U19)
2006 1 Goud Weg 2 Zilver 1 Goud Weg (U23) 3 Brons 1 Goud Weg 1 Goud
2007 ii Zilver Weg 2 Zilver 1 Goud Scratch
1 Goud Puntenkoers
2 Zilver Achtervolging
1 Goud Weg (U23) 2 Zilver Weg
2008 1 Goud Weg 2 Zilver Weg ii Zilver 1 Goud Puntenkoers 1 Goud Puntenkoers
2009 1 Goud Weg three Brons Weg (U23)
3 Brons Tijd (U23)
1 Goud 2 Zilver Weg ane Goud
2010 2 Zilver Weg
1 Goud Tijd
2 Zilver 2 Zilver Weg ane Goud
2011 1 Goud Weg
one Goud Tijd
1 Goud ii Zilver Weg 1 Goud 1 Goud Scratch
2012 2 Zilver Weg 1 Goud 1 Goud Ploegkoers one Goud Weg ane Goud 1 Goud Weg
2013 2 Zilver Weg 1 Goud ane Goud Weg 1 Goud
2014 3 Brons Weg
3 Brons Tijd
i Goud 1 Goud
2015 1 Goud 3 Brons
2016 three Brons Weg
2017 1 Goud 1 Goud Weg ii Zilver
2018 three Brons Weg two Zilver Weg 2 Zilver
2019 2 Zilver Weg 2 Zilver three Brons ii Zilver Weg
2020
2021 2 Zilver Weg
2022 i Goud 1 Goud

Bijgewerkt tot ix januari 2022

Overzicht [bewerken | brontekst bewerken]

Wedstrijd 1 Goud 2 Zilver 3 Brons
NK NK op de weg 4 5 iii
NK NK tijdrijden 2 0 1
NK NK veldrijden 7 five ane
NK NK op de baan 3 1 0
EK EK op de weg 1 1 0
EK EK veldrijden 2 ii 1
WK WK op de weg iii 6 0
WK WK veldrijden 8 ii 2
WK WK op de baan 2 0 0
OS OS op de weg 1 0 0
OS OS op de baan 1 0 0
ES ES op de weg 0 i 0
Roze trui Giro Rosa 3 0 0
Gele trui Grande Boucle Féminine 0 0 1
UCI Wereldbeker op de weg v 1 2
UCI Wereldbeker veldrijden one 3 2
UCI Ranking op de weg vii 4 0
UCI Ranking veldrijden 1 iii 3
Wegwedstrijden 301 ... ...
Veldritten 118 ... ...
Baanwedstrijden 12 ... ...
Mountainbikewedstrijden xiii ... ...

Bijgewerkt tot ix januari 2022

Palmares [bewerken | brontekst bewerken]

Wegwielrennen [bewerken | brontekst bewerken]

Overwinningen [bewerken | brontekst bewerken]

Totaal: 304 zeges

Resultaten in voornaamste wedstrijden [bewerken | brontekst bewerken]

Jaar Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gilded Race Luik-Bast.‑Luik Waalse Pijl Bretagne Archetype Trofeo Alfredo Binda WK op de weg
2006 Regenboogtrui ↑
2007 1 Goud  ↑ two Zilver  ↑
2008 5e 1 Goud  ↑ two Zilver  ↑
2009 6e ane Goud  ↑ 2 Zilver 1 Goud two Zilver  ↑
2010 2 Zilver  ↑ 6e two Zilver 1 Goud two Zilver  ↑
2011 3 Brons  ↑ 2 Zilver  ↑ iii Brons 2 Zilver  ↑
2012 1 Goud  ↑ i Goud 1 Goud  ↑ Regenboogtrui ↑
2013 1 Goud  ↑ 1 Goud  ↑ 1 Goud 6e Regenboogtrui ↑
2014 6e ii Zilver 10e
2015
2016 9e 12e 22e
2017 53e 29e 47e
2018 12e 35e 10e 56e three Brons  ↑
2019 13e 22e 3 Brons  ↑ 4e ane Goud  ↑ 6e
2020 4e 9e 4e
2021 ane Goud  ↑ 12e 2 Zilver  ↑ ane Goud  ↑ 6e 11e 2 Zilver  ↑ ii Zilver  ↑
2022 2 Zilver  ↑ 20e

Veldrijden [bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Wereldbeker Superprestige Trofee Regenboogtrui
WK
Europese kampioenstrui
EK
Nederlandse kampioenstrui
NK
Overige Totaal
aantal
zeges
2001–2002 NVT 4e Harderwijk, Bakel 2
2002–2003 NVT 3 Brons Harderwijk, Almelo, Hilversum, Reusel, Zeddam, Surhuisterveen, Bakel, Vorden, Heerlen 9
2003–2004 Pijnacker 7e 2 Zilver 4e Harderwijk, Surhuisterveen 3
2004–2005 Gieten 9e 12e 2 Zilver Bakel two
2005–2006 Gieten Loenhout 1 Goud 1 Goud 2 Zilver Harderwijk, Wouden, Pétange seven
2006–2007 Treviso Gieten Oudenaarde, Oostmalle 7e 3 Brons 2 Zilver Fourmiers, Hénin-Beaumont, Vossem, Leiden, Antwerpen 9
2007–2008 2 Zilver 4e 0
2008–2009 Heusden-Zolder Oostmalle 1 Goud 5e iii
2009–2010 Koksijde, Heusden-Zolder, Hoogerheide Lille, Oostmalle 1 Goud 1 Goud two Zilver Woerden, Niel, Frankfurt, Pétange 11
2010–2011 Pontchâteau Loenhout 1 Goud 1 Goud Surhuisterveen, Pétange, Valkenburg 7
2011–2012 Namen, Heusden-Zolder, Liévin, Hoogerheide Gieten, Diegem Essen, Loenhout, Lille 1 Goud ane Goud Frankfurt, Surhuisterveen, St-Michielsgestel, Leuven, Pétange, Rucphen, Valkenburg 18
2012–2013 Heusden-Zolder, Rome, Hoogerheide Lille ane Goud 1 Goud Pétange, Surhuisterveen, Otegem, Rucphen x
2013–2014 Valkenburg, Nommay Loenhout 1 Goud 1 Goud 's-Hertogenbosch, Woerden, Surhuisterveen, Leuven ix
2014–2015 Heusden-Zolder Diegem iii Brons 1 Goud Surhuisterveen 4
2016–2017 Heusden-Zolder, Fiuggi, Hoogerheide Diegem Baal 2 Zilver one Goud Surhuisterveen, Maldegem 8
2017–2018 18e Maldegem 1
2018–2019 Waterloo, Bern, Heusden-Zolder, Pontchâteau, Eindklassement Ruddervoorde 3 Brons 2 Zilver ii Zilver Ronse, Woerden 7
2019–2020 5e Essen, Xàtiva two
2020–2021 12e NVT Essen 1
2021–2022 Waterloo, Iowa, Rucphen, Hoogerheide 1 Goud 1 Goud 6
Totaal 27 eight 13 8 2 7 53 118

Baanwielrennen [bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Wereldbeker Olympische ringen
OS
Regenboogtrui
WK
Europese kampioenstrui
EK
Nederlandse kampioenstrui
NK
Overige Totaal
aantal
zeges
2007–2008 Peking scratch, Peking puntenkoers, Kopenhagen scratch NVT 1 Goud Puntenkoers NVT 1 Goud Scratch
i Goud Puntenkoers
ii Zilver Achtervolging
Vierdaagse van Rotterdam 7
2008–2009 one Goud Puntenkoers NVT 1
2010–2011 Melbourne afvalling NVT i Goud Scratch
7e Puntenkoers
2
2012–2013 1 Goud Ploegkoers Manchester afvalling 2
Totaal four 1 ii 0 iii 2 12

Mountainbiken [bewerken | brontekst bewerken]

Seizoen Wereldbeker Olympische ringen
OS
Regenboogtrui
WK
Europese kampioenstrui
EK
Nederlandse kampioenstrui
NK
Overige Totaal
aantal
zeges
2005 NVT Heeswijk 1
2013 NVT Egmond-pier-Egmond, 2e en 3e etappe Afxentia Stage Race, Eindklassement Afxentia Stage Race, Nieuwkuijk, Norg, Sea Otter Classic, Heeswijk, Steenwijk 9
2014 NVT Egmond-pier-Egmond, Sea Otter Archetype 2
2015 NVT Nieuwkuijk 1
Totaal 0 0 0 0 0 13 thirteen

Onderscheidingen [bewerken | brontekst bewerken]

Marianne Vos werd drie maal (in 2008, 2009 en 2013) tot Sportvrouw van het jaar verkozen. Ze kreeg negen jaar achter elkaar (2006-2014) de Keetie van Oosten-Hage Trofee als beste wielrenster van het jaar. In 2006 werd ze verkozen als Talent van het jaar. Na haar olympische titel in 2008 werd ze onderscheiden als Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.[17] Na haar titel van 2012 ontving ze het beeldje Chapeau.[18] In 2018 ontving ze uit handen van voorzitter Christian Prudhomme van de belangenvereniging voor wedstrijdorganisatoren de 2017 AIOCC Trophy voor haar lange en indrukwekkende carrière.[19]

Boek [bewerken | brontekst bewerken]

Jeanine Laudy, January Willem Verkiel, Strijd in het vrouwenpeloton: de Giro door de ogen van Marianne Vos en Ellen van Dijk, Tirion Sport (ISBN 9043916145). Het verhaal van Ellen van Dijk en Marianne Vos over de Giro Rosa (2011).

Bronnen, noten en/of referenties
  1. https://www.ad.nl/nieuws/vluchtige-contacten-ben-ik-gaan-mijden~a973401b/
  2. http://nos.nl/artikel/133185-vos-pakt-wereldtitel-veldrijden.html
  3. "Gesink opnieuw renner van het jaar", NU.nl, 29 november 2010
  4. Campagne Marianne Vos heeft succes: eigen wedstrijd voor vrouwen tijdens Tour Omroep Brabant.nl, 1 februari 2014
  5. Vos wint eerste editie La Class NOS.nl, 27 juli 2014
  6. Marianne Vos moet rentree uitstellen Wielerflits.nl, fifteen maart 2015
  7. Vos zet dit jaar alles op de mountainbike Wielerflits.nl, 18 maart 2015
  8. Even rust, Marianne Vos met gebroken rib Raboliv.com, 29 april 2015
  9. On this moment a scrap sorry, but I'thousand certain this is the all-time decision. Cease of this season, but more seasons to come up. Marianne Vos op twitter.com, 21 juli 2015
  10. Mijn moeilijkste wedstrijd ooit MarianneVos.nl, 16 oktober 2015
  11. Nice comeback of @Marianne_Vos in #Drentse8 She finishes 10th in the kickoff group of thirteen Rabo-Liv op twitter.com, 13 maart 2016
  12. Vos hard onderuit, maar loopt alweer NOS.nl, 24 april 2016
  13. Wedstrijdverslag van de Olympische wegrit, 29 juli 2012
  14. "Vos en Bosch gehuldigd in HHH", NUsport.nl 2 augustus 2012
  15. "Vos bedankt ploeggenotes in ridderzaal", NUsport.nl xiv augustus 2012
  16. Zestiende plek Marianne Vos tijdrit forse tegenvaller, 1 augustus 2012
  17. Zelfs de premier vindt Van der Weijden een held PZC.nl, 28 augustus 2008
  18. Olympische helden geridderd Hart van Nederland.nl, 14 augustus 2012
  19. Marianne Vos onderscheiden voor indrukwekkende carrière Wielerflits.nl, 24 november 2018

Externe links

  • Officiële website
  • Cycling Archives.com
  • (en) Profiel van Marianne Vos op ProCyclingStats
  • (nl) Profiel van Marianne Vos op Cyclocross24
  • (en) Profiel van Marianne Vos op sports-reference.com

Source: https://nl.wikipedia.org/wiki/Marianne_Vos

Posted by: rooneyadefees.blogspot.com

0 Response to "Marianne Vos pakt haar 2e ritzege: \Door mijn ploeg zat ik in de finale goed geplaatst\"""

Post a Comment

Iklan Atas Artikel

Iklan Tengah Artikel 1

Iklan Tengah Artikel 2

Iklan Bawah Artikel